Stel nou geen eisen aan mijn slagen, ik zou je toch maar teleurstellen. Verwacht toch niets a.u.b.! Ondergraaf mijn spit maar en sla mijn balans maar door! Evenwicht ken ik niet. En breek geen lansen oor mijn schuilplaats, je weet toch, ik schrijf je mijn zaken alleen toe in speigelschrijft, met zachte handjes met zachte…
We tekenden onze wereld met krijt op de tegels in rechte lijnen met cijfers er in. We sprongen van beneden naar boven volgens vastgelegde Richtlijnen, wij grote kinderen. We wisten wel het het moest, te winnen of te verliezen! Scheppingswerk binnen de lijntjes. Huppeldepuppel en zo wankel op één been, en de armen wijd uiteengeslagen,…
In de eeuwigheid van gemis ontdoet het hart zich van verdriet, schdt zich een en poetst zich de veren. Het weet zich gekluisterd en opgedeeld, gefragmenteerd en uitgestrooid over dingen waar geen einde aan komt. Aldus gekooid en gekelderd zingt het om het hardst.
Beelden geweven van verlangens eisen meer voeding! Vorige week verfde ik mijn glazen dromen met een Japans penseel op de ramen in de trein naar nergens, liet het buitenlicht er doorheen schijnen. Trillende vlekken waterverf op blote benen, hals en armen. Vervliegende heiligenprenten in voortsnellende gouden kathedraal, gevuld met onwetende gelovigen. Een filmriver, een tijdelijke…
Je woont bij ons. Je maakt Gebruik. We herkennen elkaar na een tijdje in de bus. Waar gaan we heen? Waarom? Hoe is het daar dan? Je vraagt me allang niet meer hoe een appel smaakt. Waarom het regent. Je constateert slechts Veranderingen en vraagt naar het Waarom. Ik heb geen afdoende antwoorden (daarom!) Ik…
Vrede is een gevecht Ik ken haar niet! Zij bestaat in intenties en wordt verbeeld door kinderen (vechters bij uitstek) kaarsen (levensgevaarlijke brandhaarden) en duiven (buitengewoon domme dieren die leven van patat en pizza en zich voortdurend bijnadood laten rijden onder diverse voertuigen,hun verminkte ledematen de stille getuigen hiervan.) Vrede is onbetrouwbaar en altijd bereid…
Het is niet zo dat de Rem er niet af moet maar ja maar zo enzo Eenmaal zo wil het nogal eens terug in de oude stand en als dat zo gebeurt en er wordt Vaart gemaakt dan wordt de boel gloeiend De rook slaat eraf Het binnenste smelt en het Stinkt Bah!
Ik kan je niet verstaan, wat wil je/ Wat? Jij kunt me niet verstaan Mag ik hier wel zijn? Ik wil je hand pakken maar ik weet niet of jij dat goed vindt Ik weet niet wat jij wilt “Jij weet niet wat je wilt!” Dat versta ik wel! Wanneer komt het? de dood? Ja,…
Ze keek in de vijver vol met modder en kroos Er waren geen kikkers noch een Gouden bal (want dat is een sprookje) wel plastic bloempotten en restanten van oud vuurwerk Jij bent mij niet! schreeuwde haar spiegelbeeld dat klopt sprak zij Maar omdat het gespiegeld werd werd het verkeerd verstaan.
Raak me niet aan Raak me Niet aan! Al lijken de kleuren nog zo mooi raak me niet aan tenzij met natte handen Laat ze nog eventjes stralen iriseren de kleuren van mijn zeepbel Want binnenin is niets dan bedorven lucht
Om te beginnen de haren aan twee kanten netjes verdeeld in twee bossen, rechte scheiding En dan zo over het voorhoofd tussen de wenkbrauwen door neus mond kin hals borst(wel in het midden blijven) Bij de dijen wordt het de binnen of de buitenkant? Precies precies twee helften om uit te stappen en weg te…
In mijn bestaan legt het licht het af tegen de gematigde grijsheid van de schemering. Op de tast en de tenen sluip ik door het leven, zachtjes als een zuchtje zoek ik mijn weg op het gehoor,de ogen knipperend en tranend vanwege kleine lichtstreepjes die de gordijnen en de zonnebril niet konden tegenhouden. Ja,ik lijd…
Er zit een code gekerfd in mijn donkere ingewanden, die onder zekere omstandigheden mijn lippen doet pruilen, mijn water breken. Een kracht, alleen met fluwelen handschoenen en zijden blinddoek te benaderen, kabels strak, touwtjes vieren,bloedgolven in de binnenlanden! Loszwierend sterrenstof en ander puin, behorend tot de kringloop van mijn verdronken leven. Ach, zo glinsterend te…